Sunday, March 4, 2012

Salento

Zona Cafetera! Na een ontspannen busrit vanuit Darién komen we rond het middaguur aan in Salento, waar we onze intrek in hostel het Plantation House nemen. Deze oude koffieplantage ligt aan de rand van het dorp in de prachtige natuur. De eerste verkenning van het dorp die middag bevalt goed en eindigt met een 5-uur biertje tussen de locals op het centrale plein.

De volgende ochtend vertrekken we al vroeg naar de Valle de Cocora. Hier zijn de grootste palmbomen ter wereld, tevens nationale boom van Colombia, te vinden: Palma de cera (wax palm). Deze kunnen wel 60 meter hoog worden en staan op adembenemende groene heuvels. Onze jeep zit al snel vol met een Colombiaanse familie die dit dagje uit begint met bier. De stemming zit er dan ook goed in als we na een uurtje rijden bij het startpunt van onze wandeling aankomen. De familie kiest voor paardenvervoer, wij gaan verder te voet. Eerst langs een forelkwekerij en dan door de sprookjesachtige omgeving waar tussen de heuvels en palmbomen door grote flarden wolk hangen. Dit is met gemak een van de mooiste plekken waar wij ooit geweest zijn! Na een ontspannen lunch uit de rugzak, maakten we ons op voor het tweede gedeelte van de wandeling door het cloud forest. Meanderend over en langs de rivier kwamen we na een kleine omweg bij de Reserva Natural Acaime voor een korte pitstop en een lokale specialiteit: Hete zoete thee met kaas. Best lekker, alhoewel je na zo’n wandeling wat minder kritisch bent. Tijdens het zitten word je overigens continue geëntertaind door kolibries die in groten getale aanwezig zijn. Weer terug bij de jeep raakten we in gesprek met een Argentijns koppel, dachten we. Het bleken Ynama en Hidde uit Utrecht te zijn. Ook op een lange reis en erg relaxed. En toevallig is Ynama op dezelfde dag jarig als Billy en hebben we met z’n allen de taart gegeten die Hidde had geregeld om dit te vieren. Die dag kwam de lokale politie overigens nog even langs met het hele bureau, omdat de commandant het goed voor het Engels van zijn agenten vond. Was wel een grappige sessie, omdat alleen bromsnor het hoogste woord over zichzelf had.

Dit dorpje is echt een aanrader met een goeie sfeer, leuke cafés, restaurants en winkeltjes. Een prachtig uitzicht op de vallei en het dorp op Alto de la Cruz. Op een gegeven moment zijn we een groep enthousiast zingende jongeren tegengekomen, die op een grappige manier de aandacht van al het publiek opeist, en zomaar voor ons begint te zingen. Ons dansje wordt gewaardeerd en we kunnen een paar leuke foto’s nemen. Op het centrale plein vinden veel activiteiten plaats, waaronder een paardenprocessie ter ere van de Heilige Maagd. Een aantal jongeren heeft aan de overkant van het plein twee grote speakers neergezet waaruit Westerse dancemuziek klinkt. Beetje uit de toon wat ons betreft, maar je bent jong en je wilt wat. In dé koffieregio van Colombia hebben we natuurlijk ook de lekkerste koffie gedronken bij café Jesús Martin. We hebben nog een gezellig etentje met Ynama en Hidde en na drie nachten nemen we helaas afscheid van Salento. Sil’s Timberlands gaan echter niet mee, ze kunnen niet meer. Na vijftien jaar trouwe dienst en een rondje om de wereld zijn ze op. Sil heeft een emotioneel afscheid, maar laat ze met een goed gevoel achter, want er zijn slechtere plekken om aan je einde te komen.

Volgende stop: Manizales.

No comments: